การขนส่งทางอากาศระยะไกลส่วนใหญ่ถูกจัดการโดยเครื่องบินน้ำขนาดใหญ่ที่รู้จักกันในชื่อเรือบินหรือปัตตาเลี่ยน เครื่องบินเหล่านี้แม้ว่าจะบินได้ช้าและมีระยะบินที่จำกัด แต่ก็ให้ระดับความสะดวกสบายที่จำเป็นสำหรับการเดินทางระยะไกล สิ่งอำนวยความสะดวกของสถานีขนส่งทางอากาศจำเป็นต้องสร้างใกล้กับผืนน้ำเปิดขนาดใหญ่ สนามบินลาการ์เดียและสนามบินซานโตสดูมองต์ในรีโอเดจาเนโรเป็นตัวอย่างของสนามบินที่ยังคงให้บริการบนพื้นที่ที่เดิมได้รับเลือกเนื่องจากความสามารถในการรองรับเครื่องบินทะเลขนาดใหญ่ สิ่งอำนวยความสะดวกขนาดใหญ่ที่ Southampton Water ในสหราชอาณาจักรได้หายไปแล้ว แต่ทะเลสาบเทียมที่สนามบินลินาเตใกล้เมืองมิลานประเทศอิตาลียังคงพบได้ใกล้กับสถานที่บริหารในปัจจุบัน สนามบิน ส่วนใหญ่ทั่วโลกยังคงเป็นสิ่งอำนวยความสะดวกที่ค่อนข้างเรียบง่าย แม้กระทั่งในปัจจุบัน หลายเส้นทางมีทางวิ่งที่ไม่ได้ลาดยางหรือทางวิ่งที่ปูผิวทางเพียงเล็กน้อย โดยมีอาคารผู้โดยสารหรืออาคารบริหาร ขนาดเล็ก หอบังคับการบิน พื้นฐานและอุปกรณ์ช่วยลงจอด สิ่งอำนวยความสะดวกดังกล่าวสามารถจัดการได้เฉพาะกับเครื่องบินขนาดเล็กและจำนวนผู้โดยสารหรือสินค้าเพียงเล็กน้อยเท่านั้น ในทางกลับกัน การจราจรทางอากาศหนาแน่น ปัจจุบันเกือบทั้งหมดได้รับการจัดการโดยสิ่งอำนวยความสะดวกของสนามบินที่ซับซ้อน ซึ่งสามารถรองรับความต้องการของลูกเรือ ผู้โดยสาร และสินค้า รวมถึงเครื่องบินประเภทต่างๆ ที่พัฒนาขึ้นเพื่อตอบสนองความต้องการของการขนส่งทางอากาศสมัยใหม่และทั่วไปการบิน