ดวงจันทร์เป็นทรงรีที่ด้านเล็กน้อยมากเนื่องจากการยืดตัวของน้ำขึ้นน้ำลง โดยแกนด้านยาวของมันเคลื่อนตัวไป 30° จากพื้นโลก เนื่องจากความผิดปกติของแรงโน้มถ่วงจากแอ่งกระทบ รูปร่างของมันยาวกว่าแรงน้ำขึ้นน้ำลงในปัจจุบัน "ส่วนนูนของซากดึกดำบรรพ์" นี้บ่งชี้ว่าดวงจันทร์แข็งตัวเมื่อโคจรรอบโลกในระยะครึ่งหนึ่งของระยะทางปัจจุบันและตอนนี้มันเย็นเกินไปที่รูปร่างของดวงจันทร์จะปรับให้เข้ากับวงโคจรของมันได้ ดวงจันทร์ มีขนาดและมวลโดยขนาดและมวลเป็นบริวารตามธรรมชาติที่ใหญ่เป็นอันดับห้าของระบบสุริยะ จัดประเภทได้ว่าเป็นดวงจันทร์ที่มีมวลเท่าดาวเคราะห์ดวง หนึ่ง ทำให้เป็นดาวเคราะห์บริวารภายใต้คำจำกัดความทางธรณีฟิสิกส์ของคำนี้ มันมีขนาดเล็กกว่าดาวพุธและใหญ่กว่าดาวเคราะห์แคระ ที่ใหญ่ที่สุด ในระบบสุริยะอย่างดาวพลูโตมาก ในขณะที่ดาวเคราะห์น้อย Charon ดวงจันทร์ ของระบบดาวพลูโต-ชารอนมีขนาดใหญ่กว่าเมื่อเทียบกับดาวพลูโต ดวงจันทร์เป็นบริวารตามธรรมชาติที่ใหญ่ที่สุดของระบบสุริยะเมื่อเทียบกับดาวเคราะห์หลัก เส้นผ่านศูนย์กลางของดวงจันทร์ประมาณ 3,500 กม. ซึ่งมากกว่าหนึ่งในสี่ของโลก โดยใบหน้าของดวงจันทร์เทียบได้กับความกว้างของออสเตรเลีย พื้นที่ผิวทั้งหมดของดวงจันทร์ประมาณ 38 ล้านตารางกิโลเมตร อยู่ระหว่างขนาดของทวีปอเมริกา (อเมริกาเหนือและใต้)และแอฟริกา