พวกมันถูกจำกัดโดยส่วนใหญ่อยู่ที่บริเวณรักแร้และบริเวณ anogenital ของมนุษย์ ต่อมเหงื่อ Apocrineเป็นต่อมขับเหงื่อรูปท่อขดขดเรียงรายไปด้วยเยื่อบุผิวทรงลูกบาศก์ธรรมดาที่ล้อมรอบเซลล์ที่มีขนาดใหญ่กว่าต่อมเหงื่อ eccrine ภายในบริเวณฐานประกอบด้วยเซลล์ myoepithelial ที่มีคุณสมบัติหดตัวซึ่งช่วยในการเคลื่อนตัวของสารคัดหลั่งขึ้นและออกไปด้านนอก ท่อ ต่อมเหงื่อApocrineมีลักษณะทางจุลพยาธิวิทยาเช่นเดียวกับทำท่อของต่อมเหงื่อ eccrine อย่างไรก็ตาม ส่วนในผิวหนังของต่อมเหงื่อ อะโพไครน์ นั้นตรงและไม่ขดเป็นท่อเอกไครน์ (อะโครไซริงเจียม) คิดว่า การ หลั่งของ decapitationจะถูกขับเคลื่อนผ่านเซลล์ลูเมนโดยเซลล์ myoepithelial รอบขอบของส่วนหลั่ง สารคัดหลั่งและเศษซากเซลล์จะเคลื่อนผ่านท่ออะโพไครน์ (apocrine duct) ไปยังรูขุมขนใต้ผิวหนัง (pilosebaceous follicle) ใน อินฟันดิบูลัม ( infundibulum ) ได้บ่อยที่สุด แต่สามารถพบได้โดยตรงบนผิวหนังชั้นนอกใกล้กับ รูขุมขนออสเทีย